Uçmaya Adanmış Bir Yaşam – KEMAL ERTAÇ

“Hayatlarında bir kez olsun uçanlar;
Bir daha asla yeryüzüne dönmemeli.
Ya yağan sıcak yağmurlarla erimeli,
Ya da kızgın güneşlerde yanmalı.”

“Bu dörtlük, benim yaşam felsefem” diye söze başladı. “Attila İlhan’a ait olduğunu sanıyorum. Ama emin değilim. Bu dörtlüğü ilk duyduğum anda çarpıldım. Beni anlatıyordu. Benim duygularımdı bunlar. O günden bu yana da benim dörtlüğüm oldu. Şiirden bir bölüm müdür, yoksa tamamı bu kadar mı? Bilmiyorum.” diye sürdürdü konuşmasını, Kemal Ertaç.

1959 yılının 24 Temmuzunda, Ankara’da dünyaya gelmişti. Emek Mahallesinde 63. Sokaktaydı evleri. Babası Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Müdürlüğü’nde çalışıyordu. Emek, o günlerin Ankara’sında seçkin ve sakin bir semtti. ilk çocukluk günlerinde, sabah kahvaltısını bitirir bitirmez, kendisini atardı sokağa, öğle yemeği ve sonrasında öğle uykusu için annesi, zor alırdı O’nu eve. Çoğu kez uyku tutmazdı. Sokakta olmak arkadaşları ile oynamak çekerdi onu.

Bir gün, çok sevdiği arkadaşı; “Bu gün 29 Ekim. Cumhuriyet Bayramı. Bu gün uçaklar geçecek.” dedi. Arkadaşı, 30 Ağustos günü, Ankara Hipodromu üzerinde gösteri uçuşu yapan uçakların, çok alçak irtifadan ve Beştepe’de bulunan Atlı Spor Kulübü’nün hemen karşısındaki tepenin üzerinden geçişlerini izlemişti. Pilotlar bile görünüyordu.

Henüz altı yaşındaydı. Annesinin kızacağını da biliyordu. Uçakları, özellikle o uçakları kullanan pilotları yakından görme düşüncesi her şeyi unutturdu. Aralarında kendilerinden büyük birkaç kişi de olmak üzere yedi kafadar, soluğu uçakların geçeceği tepede aldılar. Önce helikopterleri gördüler uzaklarda. Ama, helikopterler onların bulunduğu tepenin çok uzağından geçip gitmişlerdi. Çok da küçük görünmüşlerdi. İlk hayal kırıklığını yaşadığını hissetti. Bu kadarcık bir görüntü için mi gelmişlerdi? Üstelik annesi de kızacaktı. “Keşke gelmeseydim.” Diye geçirdi içinden. O sırada çocuklar hep bir ağızdan bağırmaya başladılar, “ Geliyorlar.”

Üzerinde bulundukları tepeye doğru yaklaşmakta olan üç küçük karartıyı fark etti önce. O üç küçük karartı, bir anda büyüdü ve tam da bulundukları noktanın üzerinden, inanılmaz bir gürültü ile geçti. Böyle bir sesi beklemiyordu. Gökyüzü yırtılıyor sandı. Kulakları uğuldadı. Göğüs kafesinde hissetti bu sesi. Pilotları da görememişti. Tam bu sırada ikinci, üçüncü dalga uçuşları ile üzerlerinden geçmeye başlamıştı, üçlü kol uçuşundaki jetler. Son gurup geçerken, en yakın uçaktaki pilotu da görmüştü. Pilot el sallamıştı.

İşte o anda kararını verdi. Jet pilotu olacaktı.

O günden sonra tüm oyunları, pilotluk ve uçmak üstüne oldu.

Koyu Beşiktaşlı olması da bundandı. O bir kartaldı ve kartalların takımı da Beşiktaş Jimnastik Kulübüydü. Yıllar sonra, Beşiktaş’ın yüzüncü yıl kutlamalarında Anadolu Beşiktaşlılar derneğinin 100 tane çocuğu ücretsiz sünnet ettirdiği tören alanına, Kemal Ertaç arkadaşları ile birlikte paraşütle atlayacaktı.

Ortaokul yıllarında Model Uçakla tanıştı. Lise eğitimine Ankara Cumhuriyet Lisesi’nde başladı. Okulların açıldığı gün, daha sonra başkanlığını da yapacağı Cumhuriyet Lisesi Şehit Veliye Havacılık Kolu’na üye oldu. Ankara Cumhuriyet Lisesi için, “Hava Harp okulundan sonra, en fazla havacı yetiştiren okul” denmesinin nedeni olan ve bu gün gökyüzündeki yüzlerce pilotun, ilk gökyüzü aşkını tanıdığı Şehit Veliye Havacılık Kolu, O’nu özlemine bir adım daha yaklaştırmıştı.

1976 yılında, Türkiye Model Uçak Şampiyonası A2 Kategorisinde, Kamil Bayhan, Cem Dener ve Kemal Ertaç’dan oluşan Ankara Cumhuriyet Lisesi Takımı, Türkiye Şampiyonu oldu. Aynı yıl Paraşüt Başlangıç Kursuna yazıldı ve THK, Türkkuşu Genel Müdürlüğü Ergazi Meydanı’nda düzenlenen kursu derece ile tamamladı.

1978 yılında, henüz 37. atlayışında bir Türkiye Rekoru da kırdı. Paraşüt Öğretmeni Osman Örencik’le birlikte 3.500 Metre irtifada uçaktan çıkmış ve o güne kadar yaşanmış en kısa sürede el ele tutuşmayı başarmışlardı. Bu rekor, atlayış sayısı en az olan bir paraşütçü olması nedeniyle de çok önemliydi.

Yaşamında yeni bir sayfa açılmıştı. Artık O bir paraşütçüydü. Altı yaşında verdiği karara adım adım yaklaşıyor olmaktan çok mutluydu. Tüm boş zamanlarını Ergazi’de geçiriyor, yeni kurslarda öğretmenlerine yardımcı oluyordu.

Türkiye İş Bankasının açtığı sınavda başarılı oldu ve 1982 yılında Türkiye İş Bankası’nda memur olarak çalışmaya başladı.

Zaman buldukça Tükkuşu Genel Müdürlüğü’ne hep gitti. Arkadaşları ile sohbet etti. Onların havacılık Çalışmalarına yardımcı oldu.

1994 yılı 3 Mayısında Türkkuşu kuruluş yıldönümü törenleri yapılacaktı. Tüm havacılar bu özel gün törenleri için hazırlanıyordu. Paraşüt Okulu Müdürlüğü de, bu törenlerde yapılacak paraşüt gösteri atlayışları için hazırlanıyordu. Bir Hafta sonu ziyaretinde, 1976 yılı Paraşüt Başlangıç Kursu’ndan devresi, Paraşüt Okulu Müdürü Bülent Görgeç, bu törenlerde tandem paraşüt atlayışında bir pilota bağlı olarak atlayıp atlamayacağını sorduğunda, düşünmeden kabul etti. Yıllar sonra gökyüzüyle buluşmak düşüncesi bile onu sevindirmeye yetmişti.

3 Mayıs günü “yolcu” olarak da olsa, gökyüzü ile yeniden buluşması, mutlulukların en büyüğü oldu. Hemen o yıl sağlık raporunu aldı. Açılan ilk “tekamül kursuna” katıldı. paraşüt sporunda en son aşama olan “D brövesi’ne de çok kısa sürede sahip oldu.

Yaşadığı o kaza ve geçen yıllar hiç önemli değildi. O günden sonra, tüm gösteri atlayışlarında, Türkkuşu ekibi ile birlikte amatör olarak görev yaptı. Hala 30 Ağustos, 29 Ekim gibi önemli kutlamalarda, Ankara Hipodromu’na yapılan gösteri atlayışlarında görev alıyor ve havacılık aşkını tüm dünyaya duyuruyor.

Havacılık tutkusu hiç azalmadı. 1994 yılında Türkiye İş Bankası, Amatör Bayanlar Paraşüt Takımını kurdu ve bu takım Türkiye Şampiyonası’nda ikinci oldu. Aynı yıl Basisen( Banka ve Sigorta İşçileri Sendikası) Amatör Erkek Paraşüt takımını kurdu. Kendisi de bu takımda yarışmacı oldu ve Türkiye Üçüncüsü oldular. 2002 yılında THK Çankaya Şube Başkanlığı Paraşüt Takımı kurucu kaptanı oldu. Erkekler dereceye giremedi. Bayanlar Türkiye ikincisi oldular. 2003 yılında Sindel Havacılık Erkek Paraşüt takımını kurdu. Türkiye şampiyonasına katıldılar. 2004 Yılında Anadolu Beşiktaşlılar Derneği Paraşüt Kız ve Erkek Takımlarını Kurdu. 2004, 2005, 2006, 2007 yıllarında Türkiye Şampiyonalarına katıldılar. 2000 yılında Kars İlimizde Yapılan Türk Yıldızları Gösterisi öncesinde yaptığı gösteri atlayışını ve Türk Yıldızları ile tanışmış olmayı en büyük keyfi olarak adlandırıyor.

Başlangıçtan bu güne, 347 atlayış yapan Kemal Ertaç, Gençlerin havacılıkla tanışması, havacılığı bir yaşam biçimi haline getirmesi için, hala yaptığı paraşüt atlayışlarının yanında, THK çalışmalarına da destek olmayı sürdürüyor. 2006 yılında THK Çankaya Şubesi etkinliklerine sağladığı katkı nedeni ile plaketle ödüllendirildi.

Bir dönem başkanlığını da yaptığı ve şu anda kapalı olan, Ankara Cumhuriyet Lisesi Şehit Veliye Havacılık Kolunun, “Şehit Veliye Havacılık Kulübü” olarak açılması ve yeni havacılar yetiştirmesi için canla başla çalışıyor.

2007 yılında Türkiye İş Bankası’ndan emekli oldu.

O Yaşamında uçmayı tadanlardan ve yeryüzüne dönmeyi asla düşünmüyor.